Categorie archieven: Boeken Tip

Boekbespreking #007

Weergaven: 6

Ik zal nu ingaan op de pagina’s 30 en 31 en voor de verandering letterlijk citeren wat deze beste Colin Chapman te zeggen heeft. De volgende 8 citaten staan onder het kopje “2.4 Wat is er zo bijzonder aan de islamitische cultuur?”. Het ziet er naar uit dat hij net als ik niet veel geluk heeft gehad normale moslims te treffen, het zij zo! 🙂
a. ) “Religie heeft meer te maken met de groep dan met het individu.”
b.) “vergaren van kennis is belangrijker dan zelfstandig denken of het in twijfel trekken van andermans mening.”
c.) “Er dient geen onderscheid te zijn tussen ‘wereldse’ en ‘godsdienstige’ levensterreinen.
d.) “Het verbod op het eten van bloed van een dier en van bepaalde diersoorten (2:168; 2:173; 5:3; 6:145; 16:115).”
e.) “De mogelijkheid om maximaal vier vrouwen te huwen.”
f.) “De profeet stond mannen niet toe om zijde of met goud versierde kleding te dragen (zie…”
g.) “Moslims moeten hun maaltijd beginnen met het uitspreken van de Arabische woorden Bismillaahi rrahmaani rrahiem…en deze afsluiten door te zeggen Al hamdoe lillaahi lladhi at’amana wa saqana wa dja’alana min al-moeslimien”
h.) “Honden worden als onrein gezien”

Dit zijn allemaal vooroordelen wat ik hem niet aanreken maar hem wel er verantwoordelijk voor stel, immers hij behoort tot de meerderheid als aanhanger van het Christelijk geloof en dat brengt ook verantwoordelijkheidsredenen met zich mee. Alleen maar dingen roepen en het niet willen corrigeren, gaat hem niet redden, zelfs niet als ze er Christenen van gaan worden!

a.) Een constatering van de aanwezigheid van een groep behelst in de Islam niet meer dan dat het oordeel over een groep is of zij als zodanig op het juiste pad zijn, echter per individu kunnen daar verschillen in zijn. Dus dan is de islamitische religie in essentie niet sektarisch op de manier die je poogt te beweren.

b.) Vergaren wordt veel gebruikt in plaats van de letterlijke vertaling vanuit de Arabische benaming ervan Talab al-‘ilm; het vragen om kennis! Ten eerste moet men eerst een juist geloofsleer ontwikkelt hebben, waar geen gemaar in kan bestaan, immers God/Allah bepaalt Zelf hoe er in Hem geloofd mag worden, daar horen meningen niet bij. Elkaar hierop bekritiseren, dus over het hoe we in God moeten geloven, dat is weer wel het kaf van het koren scheiden en dit vereist dus wel een kritische houding! Imam Bukhari, de bekende Bukhari als hadith verzamelaar noemt 1 van zijn hoofdstukken; “Kennis komt voor het spreken en het doen.”

c.) Wereldse en Paradijselijke (godsdienstige) sferen zijn in het hier en nu wel degelijk verschillend, maar streven naar een Paradijselijke hier en nu is niets mis mee, sterker nog, wie dat niet wilt is een huichelaar. Echter de status quo van de meerduidigheden en leugens in dit leven, vereist assertiviteit, maar wat Colin niet heeft, kan hij ook niet geven!

d.) Bloed is niet zonder reden verboden te eten in de Islam, uitgezonderd milt en lever van schaap en koe en wellicht ook de kip. Het heeft met een juiste slacht te maken en ook met het dierenwelzijn en ja, zelfs bovenal met polytheisme! Immers wie op een andere manier slacht, kan het om de verkeerde redenen slachten, polytheistische redenen!

e.) Het minimum om te huwen is 2 of meer, gezien de volgorde waarin Allah swt dat in de Koran Zegt. En als moslim man het recht op minimaal 4 tegelijk, en wat dies meer zij afzonderlijk erbij desnoods! De Profeet Muhamad saws had ook meer dan vier vrouwen en in tegenstelling tot wat er beweert wordt, dat dit specifiek voor hem alleen zo was, kan ik anders beweren!

f.) Zijde is in eerste instantie verboden voor de mannen en toegestaan voor de vrouwen. Echter mocht de man een huidaandoening hebben, hoe gering ook, dan mag de man OOK zijde dragen in de Islam, vanwege de heilzame werking dat zijde heeft (van vrouwelijke haren). Wat betreft goude kleding, daar wordt helemaal NIETS over gezegd in de islam. Het gaat in deze puur om de edelmetaal als ringvormig sieraad, dat dit niet voor de man toegestaan is, en sterker nog, ook niet voor de vrouw in deze wereld.

g.) Ik weet niet of hij het grappig bedoelt, maar ik weet dus wel dat Christenen smeekbeden biddend uitspreken voorafgaand aan het eten, dat vindt ik mooi, maar in de Islam heeft Muhamad saws ons geinstrueerd met enkel en alleen Bismillah en na het eten alhamdulillah!

h.) Honden worden eerder als gevaarlijk dan als onrein gezien. En in de islamitische leer gaat het om de speeksel van de hond dat onrein is vanwege de van nature aanwezigheid van bacterieen. Ik zie een chiuaua wel als toegestaan gelijk aan een kat, indien de speeksel van dit specifieke hondenras dezelfde speekselreinheid heeft als een kat. Echter buiten dit om, kan een hond wel als waakhond dienen of als jachthond, daar zijn allemaal regelgevingen aan verbonden om echt te kunnen hard maken dat moslims dierenbeulen zijn, of zeg ik nu teveel? : – )

Boekbespreking #006

Weergaven: 1

Op blz. 20-21 gaat Colin wat dieper in op het wat en hoe in het aanbieden van christelijk onderwijs aan de moslims. Hij zegt dat desnoods de moskee bezocht moet worden daarvoor. En wel zo:
a.) Hij zegt dat het wel moet kunnen om precies te kunnen denken als een moslim op het doel heiligt de middelen manier.
b.) Vervolgens komt de moslimse vredesgroet ter sprake en het beklag dat het een onderlinge begroeting is en dat de christen het toch ook moet kunnen zeggen, de vredesgroet “salam ‘alaykum-” (“wa rahmatullahi wa barakaatuhu”).
c.) Dan zegt Colin dat zijn cultuur anders in elkaar steekt als het aankomt op gastvrijheid, in dat snel iets al als te opdringerig gezien word.
d.) Iets als gast aan aangeboden voedselbereiding te moeten ontvangen, daar ergert Colin zich aan.
e.) De moskee ziet Colin niet als een ideaal ontmoetingsplek, temeer zich in het verdomhoek te voelen en doet dat daarom liever op afspraak. Maar het liefst bepleit hij een ontmoeting buiten de moskee om.

a.) De stellingname van het doel heiligt de middelen bekt natuurlijk goed voor mij, maar niet zonder reden. Het doel KAN de middelen generaliserend verantwoorden. Maar hoe zit het dan met weerloze wezens zoals mieren? Om maar een basaal voorbeeld te geven waarom een mierennest afbranden nooit en te nimmer deze middel (vuur of wat dan ook) heiligt.

b.) Ik ben het hier met Colin eens dat de meeste christenen deze vredesgroet moeten kunnen zeggen als ze dat willen. Maar ik moet je wat verklappen, zelfs bij moslims bedreven in de geestelijkheid is het verboden om schijnmoslims als eerst deze vredesgroet te moeten zeggen. Snap je?

c.) Dat begrijp ik inmiddels. Opdringerigheid heeft als oorzaak een tekort aan zelfkritiek. Dus kritiek naar de eigen achterban of gelijkenissen daaraan. Als ik bijvoorbeeld zeg dat de besnijdinis niet is opgeheven en u alleen zegt dat de doop voor de besnijdenis is gekomen. Dan mis ik hier teveel informatie. Namelijk dat de doop van alles en nog wat heeft opgeheven uit het oude Testament, ervan uitgaande dat de doop op het nieuwe Testament gebaseerd is. Iedereen kent de gastvrijheid in alle talen van zoiets simpels als het schudden van handen. Dus cultuur of geen cultuur, er zijn veel meer vormen van gastvrijheid gemeenschappelijk dan het tegengestelde.

d.) Wat de boer niet kent, lust hij niet; luid een Nederlands spreekwoord. Dat geldt ook gewoon voor iedereen en als het opdringerig is, kun je er vergif op innemen, dat je nooddruftigen de pas hebt afgeneden die dus niet opdringerig zouden zijn.

e.) De moskee hoeven we niks te vragen. Maar Colin zou ik wel deze vraag gesteld hebben: Wat doet een moskee op het noordelijk halfrond? Is alles ineens weer te koop? Waren er niet allang al moslims in jouw land lang voordat de oosterlingen binnen kwamen? Wat doe ik hier eigenlijk! Pfff.

Boekbespreking #005

Weergaven: 1

Op bladzijde 18 begint het onderwerp van ontmoeten met moslims. Grappig dat ik hier een gedachte bij heb dat mij zegt dat iedere niet-christen, bij de moslimdoelgroep hoort. Dat is in mijn raamwerk het criminaliseren van de moslim. Op zich moet dat kunnen tot op zekere hoogte, maar dat is op de christen evenzo ongebreideld van toepassing. Dit dus:
a.) Colin geeft aan dat moslims, (die net zoals hem een mensenhoofd hebben als eerst om die reden), eerst voor mensen aan te zien en pas later hun geloofscomponent van de islam.
b.) Hij zegt dat moslims zich welkom moeten voelen voordat men zich trots genoeg voelt het christelijk geloof erbij te betrekken. Als vanzelfsprekend zelfs!

a.) Hier besmeurt mijn optiek een vorm van zelfcensuur ter censurering van de ander. Dat vind ik eng. De Bijbel is voor mij geen eng boek, maar net als de Koran een liefdesboek en wat dies meer zij. Er zijn naar mijn weten niet echt hoofden die er inwendig anders uit zien dan van de rest van de mensheid, dus besmeur ik hier ook een vorm van bijgeloof daaromtrent. Het grappige van alles aan deze houding, die bij de grote nietsvermoedende massa wel automatisch zo toepast, door gebrek aan verantwoordelijkheid een verbeteraar te moeten willen zijn, dat Colin zich meerderwaardig op wil stellen deze massa daarin te willen volgen.

b.) Colin spreekt van vriendschap met de moslim opbouwen. Dat is nobelheid en gezien het voorgenoemde via verachting dat alleen maar terechte verachting mag zijn richting een opzienbare minderheid; de professionele schijnmoslims, maar zeer zeker niet richting de meerderheid of welke vaste imam van een moskee dan ook! Ik geloof deze Colin vanaf hier niet meer, hij is een stoicijn. Maar ik ben daar op mijn eigen manier ook goed in, stoicijns zijn ja. Dus tot de volgende boekbespreking!

Boekbespreking #004

Weergaven: 2

Op bladzijde veertien van het boek door Colin Chapman wordt het onderwerp van ‘de juiste houding’ afgesloten voor dat op blz. 17-18 het echte werk van start gaat. In de eerlijkheid horen we ons moedig op te stellen en daarom mijn reactie op de volgende bewering:
a.) Colin geeft aan dat bekering tot het Christendom een gevoelige kwestie is tezamen met wat men noemt ‘de politieke islam’.

Mijn reactie op deze aftrap:

a.) Ten eerste is het mijns inziens eerder koppigheid, om welke reden dan ook, of moet ik redenen zeggen? Om dus de Bijbel met recht te willen omarmen. En niet zo zeer gevoeligheid. Gevoeligheid komt pas na de overtuiging in de Bijbel, zoals ik (zoek de blog er maar op na). Maar bezien vanuit de Christen, spreken we dan wel terecht van een ongepaste gevoeligheid? Jazeker, dan wel, iedereen, letterlijk, behoort de Bijbel te kunnen omarmen en niet alleen die er wel leuk uit zien, so to speak.

Wat betreft politieke islam, dat wordt automatisch vereenzelvigd met geweld en oproer. Terwijl politiek toch echt geldregulatie is dat eenieder aangaat, moslim of geen moslim. Daarenboven hier in het vrije westen des te meer, dan in de Arabische moslimwereld, vanwege hoe een democratie werkt, in tegenstelling tot het op de stam Quraysh van Muhamad saws gebaseerde politiek. Dus als Colin niets wil lusten van moslims in combinatie met politiek, laat hem dan aan de Marokkaanse koning vragen of hij mij wil overkopen richting Marokko. En anders heb je het maar met mij te doen!

Boekbespreking #003

Weergaven: 0

Op de bladzijden 12 en 13 wordt er ingegaan op de ondertitel van het boek waarin het woord “uitdaging” voorkomt en in deze de vraag gesteld wordt of het juist is om contact met de moslim als uitdagend te moeten zien? En wel deze:
a.) Colin maakt aanstoot tegen deze uitdaging door het te vergelijken met de bekende koning David (Dawud) versus de reus Goliat.
b.) Vervolgens meent Colin dat de juiste houding hierin is om inlevingsvermogen op te brengen, omdat, via de voltalligheid van de Christen en het staven daarvan, het beter is om de discussie aan te gaan, dat beter zou zijn dan het vragen om geloofskennis of andere informatie.

Het moge duidelijk zijn dat dit een boek is dat geen wederhoor heeft toegepast, nu al ja. Bij deze mijn tegenargumenten:

a.) Ten eerste wil ik een islamitische mythe de wereld uit hebben aangaande David (Dawud), hij wordt als een vrome profeet beschouwd, wat niet waar is. Hij is wel vroom, maar niet een profeet, of de profeet, maar gewoon een vrome koning! Goliat was op het slagveld tegenover de wat kleinere David en David wist door van hem persoonlijk te winnen, de strijd naar zijn hand te zetten. Nu vraag ik mij dan af, als David de monotheist is geweest, en Goliat de veelgodendienaar, dan behoor ik als moslim bij het kamp van Goliat toch? Indien deze Colin zo dapper is om alle vormen van polytheisme te bestrijden bij de moslims, dan heeft hij aan mij een vriend, echter is dat wel zo?

b.) Ik moet bekennen dat er altijd wel een vorm van discrepantie is tussen de informatieve teksten over het geloof en de praktijk van de gelovigen. Maar ja, wat wil je? De Koran alsook de Bijbel zijn de gesproken Woorden van God naar het evenbeeld van de mens. Het is dus eerder een streven om een goed gelovige te zijn, dan dat je een mijlpaal moet bereiken. Dit streven wilt hij de moslims misgunnen, jammer dan.