Categorie archieven: si7r & sahara

Over de verboden en toegestane vormen van het vragen om bemiddeling (al-Tawassul)

Weergaven: 4

التوسل بالنبي صلى الله عليه وسلم فيه تفصيل،

Het zoeken van tawassul via de Profeet salAllahu ‘alayhi wa salam heeft verschillende nuances:

فإن كان ذلك باتباعه ومحبته وطاعة أوامره وترك نواهيه والإخلاص لله في العبادة فهذا هو الإسلام، وهو دين الله الذي بعث به أنبياءه،

Als hier sprake van is door hem te navolgen en hem lief te hebben en hem gehoorzaam te zijn in zijn bevelen en verbiedingen en het uitzonderen van Allah in de aanbidding, dan is dit de islam, en het is het geloof van Allah waarmee (alle) Profeten zijn gezonden.

وهو الواجب على كل مكلف.. وهو الوسيلة للسعادة في الدنيا والآخرة،

En dit is hetgeen vereist wordt van iedere verantwoordelijke.. en het is een pad naar gelukzaligheid in het wereldse leven en het Hiernamaals.

أما التوسل بدعائه والاستغاثة به وطلبه النصر على الأعداء والشفاء للمرضى – فهذا هو الشرك الأكبر، وهو دين أبي جهل وأشباهه من عبدة الأوثان،

Wat betreft tawassul (bemiddeling) door hem te smeken, en hem voor noodhulp te gebruiken en het vragen van overwinning/succes op de vijanden en het genezen van de zieken – dan is dit shirk akbar (grote vorm van polytheisme), en het is het geloof van abi Jahl en gelijken van onder de aanbidders van levenloze materie.

وهكذا فُعل ذلك مع غيره من الأنبياء والأولياء أو الجن أو الملائكة أو الأشجار أو الأحجار أو الأصنام.

En zo ook werd er gehandeld met anderen van de Profeten en heiligen of de Jinn of de Engelen of de bomen of de stenen of de standbeeldjes.

وهناك نوع ثالث يسمى التوسل وهو التوسل بجاهه صلى الله عليه وسلم أو بحقه أو بذاته مثل أن يقول الإنسان: أسألك يا الله بنبيك أو جاه نبيك أو حق نبيك أو جاه الأنبياء أو حق الأنبياء أو جاه الأولياء والصالحين وأمثال ذلك فهذا بدعة ومن وسائل الشرك،

Ook is er een derde andere vorm hierin dat zogenaamd tawassul genoemd wordt, en dat is de tawassul via het aanzien van hem salAllahu ‘alayhi wa salam, of via zijn rechten of via zijn wezen, zoals dat een mens het volgende zegt: Ik vraag U o Allah met Uw Profeet of met het aanzien van Uw Profeet of via het recht van Uw Profeet, of via het aanzien van voorgaande Profeten of via het recht van Uw voorgaande Profeten, of het aanzien van de heiligen en vromen enzovoorts, dit is bid3a (nieuwlichterij/innovatie) en tot de wegen die lijden naar afgoderij (shirk).

ولا يجوز فعله معه صلى الله عليه وسلم ولا مع غيره؛

En dit is nooit toegestaan met hem salAllahu ‘alayhi wa salam en ook nooit met anderen;

لأن الله سبحانه وتعالى لم يشرع ذلك،

Omdat Allah Glorious en Allerhoogste dit niet heeft voorgeschreven (niet wettig gemaakt).

والعبادات توقيفية لا يجوز منها إلا ما دل عليه الشرع المطهر،

En de aanbiddingen zijn tawqifiyyah (niks mag daarin behalve met bewijs), er is hierin nooit iets toegestaan, behalve waar de zuivere wetgeving bewijs voor aanvoert.

وأما توسل الأعمى به في حياته صلى الله عليه وسلم فهو توسل به صلى الله عليه وسلم ليدعو له ويشفع له إلى الله في إعادة بصره إليه، وليس توسلا بالذات أو الجاه أو الحق كما يعلم ذلك من سياق الحديث وكما أوضح ذلك علماء السنة في شرح الحديث.

Wat betreft het willen van bemiddeling (tawassul) door de doosnee moslim met zijn leven salAllahu ‘alayhi wa salam, dat is tawassul middels hem salAllahu ‘alayhi wa salam, waarin men voor hem smeekbeden doet, en voorspraak voor hem smeekt bij Allah om zijn eigen ziender blindheid (als smekende) van hem weer weg te nemen, en zeker nooit de tawassul middels zijn wezen of aanzien of recht, zoals geweten wordt uit de context van de Hadith en zoals verduidelijkt wordt door de geleerden van de Sunnah in hun uitleggingen op de Hadith.

وقد بسط الكلام في ذلك شيخ الإسلام أبو العباس ابن تيمية رحمه الله في كتبه الكثيرة المفيدة، ومنها كتابه المسمى: القاعدة الجليلة في التوسل والوسيلة، وهو كتاب مفيد جدير بالاطلاع عليه والاستفادة منه.

En er is beknopt hierover gesproken door Shaykh al-Islam abu al-’Abbas ibn Taymiyyah rahimahullah in velen van zijn uiterst nuttige boeken, waaronder zijn boek dat als volgt heet: Al-Qaa’ida al-Djaleela fi Tawassul wal Wassila, en het is een zeer leerzaam boek, met juiste verwijzingen en rijke voordelen uit puttende.

وهذا الحكم جائز مع غيره صلى الله عليه وسلم من الأحياء كأن تقول لأخيك أو أبيك أو من تظن فيه الخير: ادع الله لي أن يشفيني من مرضي، أو يرد علي بصري، أو يرزقني الذرية الصالحة أو نحو ذلك بإجماع أهل العلم. والله ولي التوفيق.

En deze wetgeving is als van toepassing op anderen dan hem salAllahu ‘alayhi wa salam van onder de levenden, zoals dat men zegt tegen zijn vriend of zijn vader of wie men hoog heeft zitten: Smeek Allah namens mij om mij te genezen van mijn ziekte, of om mijn zicht terug te geven, of om mij te voorzien van nageslacht dat oprecht zal zijn etcetera, met consensus van de geleerdheid.

Wallahu a’lem. En Allah is de Bondgenoot die succes geeft.

Bron: https://www.binbaz.org.sa/fatawa/1795

فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ؟

Weergaven: 2

Dit gaat zijdelings naast over het heffen van de handen in de staande positie, over de buiging (ruku’) zoals hoe de hellemieten dat denken te moeten doen en dat de kufr hiermee begint.

Loader Loading...
EAD Logo Taking too long?

Reload Reload document
| Open Open in new tab

Download [45.84 KB]


سورة المرسلات

Oordeel over het vragen aan doden, afwezigen en onzichtbaren

Weergaven: 4

In majmu’ al-Fatawa van ibn Taymiyyah staat:

وفيهم من ينظم القصائد في دعاء الميت ، والاستشفاع به، الاستغاثة، أو يذكر ذلك في ضمن مديح الأنبياء والصالحين، فهذا كله ليس بمشروع، ولا واجب، ولا مستحب باتفاق أئمة المسلمين، ومن تعبد بعبادة ليست واجبة ولا مستحبة؛ وهو يعتقدها واجبة أو مستحبة فهو

En onder hen zijn er mensen die tot hun doelen stellen van het aanroepen/afsmeken van de overledenen, en met hen om hun voorspraak bemiddelen (shafaa3a), en hen om hun hulp wensen (istighaatha), of dit in herinnering brengt via het aanprijzen en eren (muzikaal) van profeten en heiligen/oprechten (salihin), dit alles is onwettig, en zeker niet verplicht, en ook niet aanbevolen (mustahab) met unanieme consensus van de geleerden van de Moslims, en wie een aanbidding verricht dat niet verplicht is en ook niet aanbevolen is, terwijl diegene dit wel aan houdt/geloofd, dat het verplicht is of aanbevolen is diegene is…

ضال مبتدع: بدعة سيئة لا بدعة حسنة باتفاق أئمة الدين، فإن الله لا يعبد إلا بما هو واجب أو مستحب.

…is een dwaallicht en nieuwlichter/innovator (mubtadi3): een zondig nieuwlichterij en (zeker) geen bid3a hasana (i.e.: ontoelaatbaar) met unanieme consensus van de geleerden van het geloof, omdat Allah niet wordt aanbeden, behalve met wat verplicht is, of met wat aanbevolen is…

وكثير من الناس يذكرون في هذه الأنواع من الشرك منافع ومصالح، ويحتجون عليها بحجج من جهة الرأي أو الذوق، أو من جهة التقليد والمنامات ونحو ذلك.

En velen van de mensen herbergen hierin vormen van polytheisme (shirk) met zogenoemde nutten en minst kwaden, en zij gebruiken als onderbouwing hierin bewijzen die de meningen als grondslag hebben of (simpelweg) voorkeuren/naar smaak. Of op basis van blinde aanname (taqlid) of inspiraties enzovoorts…

وجواب هؤلاء من طريقين:

Wat verplicht is ten aanzien van hen is tweeledig:

أحدهما: الاحتجاج بالنص والإجماع.

Ten eerste: het aanvoeren van bewijzen op basis van tekst en consensus (idjmaa’ al-salaf).

والثاني: القياس والذوق والاعتبار ببيان ما في ذلك من الفساد، فإن فساد ذلك راجح على ما يظن فيه من المصلحة.

Ten tweede: Analogie (qiyaas) en voorkeur en bekokstoven/overdenken tonen aan wat hierin verborgen zit aan verloedering, dit soort corruptie ziet men als beschaafd op grond van bedenksels die bestwil vertegenwoordigd…

أما الأول فيقال: قد علم بالاضطرار والتواتر من دين الإسلام وبإجماع سلف الأمة وأئمتها أن ذلك ليس بواجب ولا مستحب.

Wat betreft het eerste, dan wordt er gezegd: wij weten dit door levenservaring en (zelfs) op wat welbekend is (tawatur) in het islamitisch geloof en (zelfs) met de consensus van de geleerden uit de geschiedenis van deze ummah (gemeenschap) dat dit (zeker) niet verplicht is en ook (zeker) niet aanbevolen is (mustahab/mandub)…

وعلم أنه لم يكن النبـي صلى الله عليه وسلّم بل ولا أحد من الأنبياء قبله شرعوا للناس أن يدعوا الملائكة والأنبياء والصالحين ولا يستشفعوا بهم، لا بعد مماتهم ولا في مغيبهم، فلا يقول: أحد يا ملائكة الله اشفعوا لي عند الله، سلوا الله لنا أن ينصرنا أو يرزقنا أو يهدينا.

En wij wisten dat de Profeet salAllahu ‘alayhi wa salam niet gewoon was, en zelfs niet anderen van de Profeten die voor hem geweest zijn, die het wettig voorgeschreven hebben voor de mensen om Engelen te smeken of (om) Profeten (te smeken) of (om) vromen (te smeken) en dat zij niet om bemiddeling/voorspraak worden ingezet. Niet na hen overlijden, en ook niet in hun afwezigheid, dus zeg nooit: O Engelen van Allah bemiddel voor mij bij Allah, vraag Allah voor ons om te welslagen of om ons te voorzien of om ons te begeleiden…

وكذلك لا يقول لمن مات من الأنبياء والصالحين: يا نبـي الله، يا رسول الله! ادع الله لي، سل الله لي، استغفر الله لي، سل الله لي أن يغفر لي أو يهديني أو ينصرني أو يعافيني، ولا يقول: أشكو إليك ذنوبـي أو نقص رزقي أو تسلط العدو على، أو أشكو إليك فلانا الذي ظلمني ولا يقول: أنا نزيلك أنا ضيفك أنا جارك أو: أنت تجير من يستجير، أو أنت خير معاذ يستعاذ به.

Evenzo, zeg nooit tegen de overledenen van de Profeten of oprechten/vromen: O Profeet van Allah, O Boodschapper van Allah! Smeek Allah voor mij, vraag Allah voor mij, vraag vergiffenis aan Allah voor mij, vraag Allah om mij te vergeven of om mij te leiden of om mij te doen welslagen of om mij te beveiligen, en zeg (ook) nooit: ik beklaag aan jou mijn zonden of mijn tekort aan proviand of het overmannen worden door de vijand, of ik beklaag mij bij jou over kwaad dat zus en zo mij aangedaan heeft, en zeg nooit: ik ben jouw compaan of jouw gast of jouw buur. Of: jij bent de meest veilige haven van iedereen die veiligheid kan geven, of jij bent de beste toevlucht om bij te schuilen…

___________________

وقال: «إن من كان قبلكم كانوا يتخذون القبور مساجد ألا فلا تتخذوا القبور مساجد فإني أنهاكم عن ذلك».

En hij zei: “Degene van voor jullie tijd namen de graven en de moskeeën, nee, zelfs nemen zij de graven en moskeeën (als plekken van aanbidding in shirk), ik verbied jullie dat (ten strengste).”

فإذا كان هذا محرماً، وهو سبب لسخط الرب ولعنته، فكيف بمن يقصد دعاء الميت والدعاء عنده وبه واعتقد أن ذلك من أسباب إجابة الدعوات ونيل الطلبات وقضاء الحاجات!؟ وهذا كان أول أسباب الشرك في قوم نوح وعبادة الأوثان في الناس، قال ان عباس: كان بين آدم ونوح عشرة قرون كلهم على الإسلام، ثم ظهر الشرك بسبب تعظيم قبور صالحيهم

Dus als dit verboden is (haram), en reden is voor kleinering door de Heer en Zijn vervloeking, hoe zit het dan met degene die zijn smeekgebed richt tot de doden en gesmeek bij hen en via hen en zij geloven dat dit tot de redenen voor verhoring van gebeden zijn en het verkrijgen van hetgeen gewenst wordt en het oplossen van de problemen? En dit zijn de eerste vormen van polytheisme (shirk) dat (opdoemde, voor het eerst) bij het volk van Nuh (Noach), en het aanbidden van levenloze zaken (awthan) door de mensen. Hij zei dat ‘Abbaas zei: Er waren tussen Adam en Nuh tien generaties, allemaal bevonden zij zich op de islam (overgave aan God), vervolgens verscheen het polytheisme (shirk), doordat de graven van vromen vereert werden.

___________________

وعند المشركين عباد الأوثان ومن ضاهاهم من النصارى ومبتدعة هذه الأمة في ذلك من الحكايات ما يطول وصفه، فإنه ما من أحد يعتاد دعاء الميت والاستغاثة به نبياً كان أو غير نبـي إلا وقد بلغه من ذلك ما كان من أسباب ضلاله؛ كما أن الذين يدعونهم في مغيبهم ويستغيثون بهم فيرون من يكون في صورتهم أو يظنون أنه في صورتهم ويقول أنا فلان ويكلمهم ويقضي بعض حوائجهم، فإنهم يظنون أن الميت المستغاث به هو الذي كلمهم وقضى مطلوبهم وإنما هو من الجن والشياطين.

En volgens de polytheisten (mushrikin) is het aanbidden van levenloze zaken en hen die ze een hand boven het hoofd houdt van onder de Christenen en de nieuwlichters van deze ummah (gemeenschap) in deze, met verhaaltjes wat teveel is om te vermelden, dus het is stringent voor eenieder nooit te smeken bij een overledene of er hulp om te vragen, of het nu om een Profeet gaat of wat dan ook anders dan een Profeet, of anders zal diegene vervallen zijn in de oorzaken van dwaling/afwijking. Zoals het aanroepen van (simpelweg) afwezigen en hen om hulp smeken, en dit zien alszijnde passend en evenzo wat erop lijkt, aldus zeggen zij; die en die man kan met ze communiceren en sommige van jullie noden verlichten, zij zijn overtuigd van dat een dode dat om hulp gevraagd wordt, dat hij degene is die de communicatie opstart en hen verlicht van de klachten, terwijl dit veeleer degenen zijn van onder de jinn en de satans…

ومنهم من يقول هو ملك من الملائكة، والملائكة لا تعين المشركين وإنما هم شياطين أضلوهم عن سبيل الله.

En tot hen behorende, zij die zeggen, het is een Engel van onder de Engelen, terwijl de Engelen nooit polytheisten (mushrikin) bijstaan, dus dat zijn duivels, de meest slechte daarvan, afgeweken van het pad van Allah.

Majmu’ al-fatawa

Mijn kritiek op het vertaalwerk De Koran door Aboe Ismail en studenten 🔥

Weergaven: 6

Bismillaahi Rahmaani Raheem,

Asalaamu ‘alaykum wa rahmatullahi wa barakaatuhu,

Aangaande Koranvertalingen in het Nederlands is er veel om uit te kiezen, en daar dank en prijs ik Allah swt voor.

Wat betreft de vertaling dat hier het onderwerp is. Dan moeten we terug gaan in de tijd. Het is namelijk zo ver ik weet niet recht te spreken dat een vertaling van de Koran tot stand komt door een student en allemaal onbekende studenten, dat wil zeggen, alleen 1 auteur wordt bij naam genoemd en de rest niet. Studenten wil zeggen, twee of meer.

Dat vele handen licht werk maakt, is geen argument in deze omdat van onbekenden geen kennis genomen mag worden. Denk aan de bekende uitspraak van ibn Sirin, waarin hij zegt dat de Islam uw godsdienst is en dat men daarom moet opletten van wie men zijn godsdienst neemt!

De eerste volledig verzamelde Koran van kaft tot kaft, werd gedaan door de Kalief abu Bakr al-Seddiq. En deze heeft natuurlijk alleen van de Sahaba genomen, ondanks dat we ook hier niet weten wie allemaal. Dit doet mij denken aan de bekende uitspraak van ahl bid3a om de salafee zwart te maken, zeggende: “Zij zijn mannen EN wij zijn mannen!”

De Sahaba zijn inderdaad mannen, maar wel als gemeenschap de beste mannen die ooit uit de mensheid is voortgebracht tot de Dag des Oordeels!

Nu kan men wel beweren, dat de verschillende bronnen voor de samenstelling van de volledige Koran door abu Bakr al-Seddiq radiAllahu ‘anhu; het niet om een vertaling ging. Maar dat is een kul argument die op het eerste gezicht waar lijkt te zijn, maar in feite geen recht doet aan de zuiverheid van de da3wa al-Salafiyyah. Want weet dat men toen geen printers en kopieerapparaten heeft gehad en het daarom altijd handgeschreven is geweest. Met de hand schrijven is ook de interpretatie erin verwikkeld via het Arabisch schrift van de ayaat uit de Koran. Wie met de hand Koran durft te schrijven, wat iedereen zou moeten doen, die schrijft er ook zijn begrip in bij wanneer het gelezen wordt door een ander! De een is alleen wat taalgevoeliger dan de ander. Een levende dode bijvoorbeeld, die zal er niet veel van opsteken op die manier en al zou diegene wel spreuk stijlen kunnen destileren uit een handgeschreven tekst, dan nog.

Kortom het is noodzaak dat er weerstand wordt geboden op het verspreiden van de Islam op de manier van de satan, namelijk anoniem!